Doha Geleceğini İlmek İlmek Örüyor

38 yaşında iki çocuk annesi Doha, çatışmalar patlak verene dek ailesiyle birlikte Suriye'nin Halep kentinde sakin bir hayat sürüyormuş. Çatışmaların ardından 2014 yılında Türkiye'ye sığınan Doha on yılı aşkın bir süredir Kahramanmaraş’ta ikamet ediyor. 

Başlangıçta uygun bir iş bulmakta ve gelir elde etmekte zorlanınca, zaten iyi bildiği bir işe, dikiş dikmeye, yönelmiş. 

Doha, “Dikiş konusunda çok tecrübeliyim. Annem Suriye'de terzilik yapıyordu. Çocukluktan itibaren bu mesleği öğrendim,” diyor. 

Doha ailesine destek olmak için çalışmayı hiç bırakmamış.

Doha, Suriye’de müşterileri için çeşitli geleneksel kıyafetler dikiyormuş: 

“Halep'te Kürt nüfusun yoğun olduğu bir bölge var. Geleneksel Kürt kıyafetleri dikiyordum. Müşterilerim ürünlerimi beğeniyordu,” diye anlatıyor tecrübesini. 

Ancak herhangi bir ekipmanı olmayan Doha için Türkiye'deki ilk günlerinde yeni bir müşteri grubu bulmak o kadar da kolay olmamış. Yine de ilk adımı atmış ve evini bir işyeri gibi kullanıp yeniden dikişe başlamış: 

“Sıfırdan başladım. Küçük, elle çalışan bir makine aldım ve evde yeniden dikişe başladım. Bu, işime yeniden başlayışımın ilk adımıydı. Yeterli ekipmanım olmadığı için günde yaklaşık 150 Türk Lirası kazanıyordum ki bu da ailemin ihtiyaçlarını karşılamaya yetmiyordu.”  

Doha bir sonraki adımda Uluslararası Göç Örgütü’nün (IOM) hibe programına başvurmuş: “Kendimi geliştirmek ve işimi büyütmek istiyordum. Bir gün bir müşterim bana IOM ile iletişime geçmemi ve destek için başvurmamı tavsiye etti.”  

Doha, 2024 yılında Uluslararası Göç Örgütü'nün nakit hibe programı aracılığıyla destek alan ve mikro işletmelerini kurmak ya da genişletmek üzere seçilen 347 girişimciden biri oldu.   

Doha, aldığı üç adet yeni otomatik dikiş makinesiyle işini geliştirdi, üretimini arttırdı ve geçtiğimiz yaz döneminde iki kadın çalışanı sezonluk işe aldı. Doha bu dönemi: “Tatil, düğün ve parti gibi pek çok etkinlik olduğu için özellikle yaz sezonunda dikiş işleri artıyor. Geçen yaz kazancım daha da arttı ve o dönem taleplere yetişmek için iki genç kızı geçici olarak işe aldım,” şeklinde anlatıyor. 

Artık geleceğe daha umutla bakan Doha, bir gün kendi dikiş atölyesini kurmayı hayal ediyor: “Müşteri profilim çok geniş. Şu anda farklı cinsiyet ve yaş gruplarından, Türk ve Suriyeli topluluklardan çok sayıda müşterim var. Daha geniş kitleye ulaşmak için küçük bir atölye ve belki daha sonra bir fabrika açmak istiyorum.”  

Suriye'den Türkiye'ye uzanan Doha'nın hikayesi, kadınların desteklendiğinde ailelerine ve topluluklarına nasıl katkıda bulunabileceklerini ortaya koyuyor.   

Doha’ya sağlanan destek, Kore Cumhuriyeti'nin mali desteği ile mümkün oldu.